CHÓR CHŁOPIĘCO MĘSKI "CANTUS"
W marcu 1976 r. w Zakładowym Domu Kultury w Stalowej Woli STANISŁAW STECZKOWSKI założył chór chłopięco-męski “Cantus”. W początkowym okresie w zajęciach zespołu uczestniczyło 150 uczniów szkół podstawowych i średnich. Młodzi adepci sztuki chóralnej poznawali tajemnice świata dźwięków, śpiewając polskie pieśni ludowe oraz ucząc się gry na fletach prostych. Swoje pierwsze doświadczenia wokalno-muzyczne prezentowali podczas występów umuzykalniających dla przedszkolaków, z których w następnych latach wywodzili się uczniowie klas chóralnych.
W roku 1977 “Cantus” uświetnił jubileusz 40-lecia powstania miasta i Huty Stalowa Wola. Zakładu, który otoczył Chór opieką i stworzył warunki do dalszego rozwoju. Duchem opiekuńczym Chóru w tamtych latach był ówczesny dyrektor naczelny Huty Zdzisław Malicki.
W 1978 roku przy Chórze powstała pierwsza klasa chóralna, prowadzona przez Jerzego KURZA. Dzieci sześcioletnie w przedszkolach, uczestniczyły w zajęciach rytmiki, solfeżu oraz uczyły się gry na fletach prostych i przygotowywały do uroczystego pasowania na “cantora”.
“Cantus” po dwóch latach prób prowadzonych przez STANISŁAWA STECZKOWSKIEGO został po raz pierwszy nagrodzony na Ogólnopolskim Festiwalu Pieśni o Ojczyźnie – Kraśnik 1978. Chór miał już w swoim repertuarze między innymi utwory czterogłosowe: “Gaude Mater Polonia”, pieśni polskiego renesansu oraz 6-głosową “Kołysankę” J. Brahmsa. W maju 1979 roku podczas festiwalu “MŁODZI MUZYCY MŁODEMU MIASTU” W Stalowej Woli, “Cantus” wykonał wraz z Tarnobrzeską Orkiestrą Symfoniczną utwór G.B. Pergollesiego: “Stabat Mater”
Przełomowy dla przyszłości Chóru był rok 1980. Pracę z klasami chóralnymi rozpoczęli: żona dyrygenta Chóru, nauczycielka muzyki DANUTA STECZKOWSKA oraz JERZY AUGUSTYŃSKI – chórmistrz, obecnie dyrygent “Chóru Kameralnego”, działającego przy Miejskim Domu Kultury w Stalowej Woli. Przez następne lata wykształcił się ostateczny model klas chóralnych, decydujący o obliczu Chóru “Cantus”.
Od 1978 roku odbywał się coroczny nabór wśród sześciolatków w przedszkolach. Do pierwszej klasy przyjmowanych było około 30-stu chłopców, którzy uczyli się w klasach chóralnych przez osiem lat. Nauka w pierwszych czterech latach obejmowała przede wszystkim: kształcenie słuchu, poznawanie podstawowych zasad muzyki, czytanie i śpiewanie nut. Dzieci uczyły się grać na fletach prostych i śpiewać jedno oraz dwu głosowe utwory wokalne. W klasie IV zaczynały śpiewać w podstawowym składzie Chóru “Cantus” i jednocześnie uczyły się gry na instrumentach perkusyjnych pod opieką instruktora ROMUALDA PAJĄKA. W klasie V i VI wprowadzona została obowiązkowa nauka gry na instrumentach dętych blaszanych i drewnianych, którą prowadził MIECZYSŁAW PARUCH.
W czasie mutacji w klasie VII i VIII uczniowie grali w MŁODZIEŻOWEJ ORKIESTRZE DĘTEJ, prowadzonej przez instruktora MIECZYSŁAWA PARUCHA – kapelmistrza Orkiestry Dętej od 1979 roku. Po okresie mutacji uczniowie z Młodzieżowej Orkiestry Dętej śpiewali w chórze “Cantus” w głosach męskich i grali w Zakładowej Orkiestrze Dętej. Zamiłowanie dyrygenta STANISŁAWA STECZKOWSKIEGO do polskiej muzyki wokalnej epoki odrodzenia zadecydowało o obliczu repertuarowym zespołu. Artystyczną wrażliwość chórzystów kształtowała inwencja melodyczna i subtelność brzmieniowa utworów wokalnych Wacława z Szamotuł, prostota i kunsztowna technika kanoniczna psalmów Mikołaja Gomółki, piękna melodyka pieśni Mikołaja z Krakowa.
Międzynarodowe kontakty “Cantus” rozpoczął w 1981 roku od współpracy z chórem chłopięco-męskim “PUERI CANTORES di MACERATA” z Włoch, który gościł z koncertami w Stalowej Woli. W następnym roku chór STANISŁAWA STECZKOWSKIEGO uczestniczył w Międzynarodowych Spotkaniach Chóralnych Gdańsk – 1982 oraz w Międzynarodowym Festiwalu Chórów Międzyzdroje – 1982.
